Wat is de onderdruk?

Bij bloeddrukmetingen worden twee waarden gemeten en weergegeven: de bovendruk (systolische druk) en de onderdruk (diastolische druk). De onderdruk is de lagere waarde en geeft de druk in de bloedvaten weer wanneer het hart zich ontspant en zich met bloed vult tussen de hartslagen door.

De onderdruk wordt gemeten op het moment dat de druk in de manchet van de bloeddrukmeter geleidelijk wordt verlaagd. Op dit punt houdt het hart op met samentrekken (diastole) en ontspannen de slagaders zich, waardoor de druk in de bloedvaten afneemt. De waarde die wordt afgelezen wanneer de druk in de manchet overeenkomt met de druk in de slagaders tijdens deze ontspanningsfase, wordt de onderdruk genoemd.

De bloeddruk wordt uitgedrukt als een verhouding tussen de bovendruk en de onderdruk, bijvoorbeeld als 120/80 mmHg. In dit voorbeeld is 120 de bovendruk en 80 de onderdruk. De eenheid die wordt gebruikt om de bloeddruk te meten is millimeter kwik (mmHg).

De onderdruk is een belangrijke meting bij het beoordelen van de bloeddruk. Samen met de bovendruk geeft het een beeld van de kracht waarmee het bloed in de bloedvaten stroomt. Een verhoogde onderdruk kan wijzen op hypertensie (hoge bloeddruk), wat een risicofactor is voor verschillende gezondheidsproblemen, zoals hart- en vaatziekten. Het is daarom belangrijk om zowel de bovendruk als de onderdruk in de gaten te houden en te streven naar een gezonde bloeddrukwaarde.